پاپیتال

بغض خود را بشکن و بی هر بهانه گریه کنشرم را گاهی رها کن! عاشقانه گریه کن!خوب می دانم دلت از دست خیلی ها پر استپس خروشان شو! شبیه رودخانه گریه کنهرچه را در سینه ات سنگین شده آزاد کنمن خودم سنگ صبورت! بی کرانه گریه کنگریه گاهت هستم و در شکل های مختلف می کشم ناز تو را! پس نازدانه گریه کناشک بعد از هر خرابی مژده ی آبادی استتا دلت لبریز باشد از جوانه گریه کنرشته کوهی از هزاران شانه هستم پیش تواین منِ مشتاق را شانه به شانه گریه کنبا نوازش های من آرام خواهی شد! بیاشعر می خوانم تو هم در این میانه گریه کن#محمد_فرخ_طلب_فومنیبغض ات برای من جانه دلم، آغوشم همیشه واسه بغل کردنت بازه و تو رو کم داره تا با هم گریه کنیم، بلکه آرام بشی، واست جون میدم که آرامش داشته باشی، دوستت دارم + نوشته شده در پنجشنبه هشتم اردیبهشت ۱۴۰۱ ساعت 0:34 توسط حمید  |  پاپیتال...

مترسک جانمیدونی دوست داشتن واقعی چی هست؟حمید ، میدونم دوست داشتن چیه ولی اینکه میگی واقعی رو نمیفهمم منظورت چیه؟مترسک جاندوست داشتن واقعی اونجاست که تونه از سر نیازتنه از درد تنهایی اتنه بخاطر اینکه چیزی رو فراموش کنیفقط بخاطر اینکه دوسش داریدوسش داریآخ حمید میدونیدوسش دارمبا اینکه نیاز دارمبا اینکه تنهامو با اینکه میخوام گذشته ها رو فراموش کنمولیدوسش دارم بخاطر اینکهعاشقشمبخاطر اینکهدوسش دارم + نوشته شده در یکشنبه یازدهم اردیبهشت ۱۴۰۱ ساعت 12:46 توسط حمید  |  پاپیتال...

حالم تماما به تو بستگی داره جانه دلمبه خیالتبه رویای بودنتبه آمدنتبه خنده هاتبه بودنتو به ماندنتبه هر چی که تو رو به من وصل کنهبین احوال این روزهای من و یاد تواونقده مرز باریکی وجود دارهکه تنها ی خاطره، ی اشاره از تو کافیه که حالم دیدنی بشهجانه دلمحال این روزها و شبام فقط به تو بستگی داره + نوشته شده در دوشنبه دوازدهم اردیبهشت ۱۴۰۱ ساعت 13:26 توسط حمید  |  پاپیتال...